Bu ay başında koronavirüsü teşhisiyle Londra’da bir kliniğe kaldırılan Çeçen politikacı Akhmed Zakayev taburcu edildi. Doktorlar tarafından tavsiye edildiği üzere şu anda evde izolasyon sürecinde. Krizin sona erdiğini hissettiğini söylüyor. Birleşik Krallık’ta doktorlar salgınla nasıl mücadele ediyor, Çeçenya’daki karantina uygulamasında yapılan yanlışlar neler ve virüse şüphe ile yaklaşanlar neden yanılıyor? Zakayev, tüm bunların cevabını Kafkasya Gerçekleri’ne verdiği mülakatta yanıtladı.

Anna Peysakhova: Sağlınız nasıl, nasılsınız?

Akhmed Zakayev : Allah’a hamdolsun bugün artık durumum iyi. Doktorlar benimle sürekli olarak iletişim halinde. Durumum iyiye gidiyor ama tam olarak sağlığıma kavuşmam aylar alacak.

Anna Peysakhova: Size hastanede nasıl yardım ettiler?

Akhmed Zakayev : Öncelikle aile doktoruyla görüştüm. Bu hastalığa ilişkin semptomlar hızlı bir şekilde gelişti ve hastaneden eve doktor gönderdiler. Analiz yapmak için birkaç tüp kan aldılar. Bu arada nefes alma problemlerim başladı. Doktorlar tüm ambulansların dolu olduğunu söylediği için oğlum beni hastaneye götürdü. Şaşırtıcı bir şekilde hastanede boş ambulansları ve ekiplerini gördük. İçeride herhangi bir panik havası ya da bir yoğunluk yoktu. Herkes olağan şekilde çalışıyordu. Muayene odasına alındım, yeniden kan alındı ve röntgenlerim çekildi. Koronavirüsü olduğu doğrulandı, hemen ilgili bölüme sevkedildim ve oksijen tüpüne bağlandım. Doktorlar, yapay komaya alınmam ve entübe edilmem için izin vermemizi talep etti. İki gün içerisinde yeniden kendim nefes almaya başladım. Bu noktada deneysel bir tedaviye başlamak için iznimi istediler. Bu teklifi reddettim. Taburcu edildim. Eve döndüğümden beri düzenli olarak doktorlarımla iletişim halindeyim. Hızlı bir şekilde iyileşme gösterdiğim konusunda hem fikirler.

Anna Peysakhova: Herhangi bir ilaç tedavisi verdiler mi?

Akhmed Zakayev : Hayır. Bu salgın ortada ama henüz herhangi bir tedavisi yok. Bunu kendi tecrübem ile öğrendim. Koronavirüs diye bir şey olmadığını iddia edenlerin ne konuştukları hakkında bir fikirleri yok. Hastalık aniden saldırıya geçiyor ve tüm tıbbi problemlerinizi aynı anda harekete geçiriyor. Beğenelim ya da beğenmeyelim, bugün doktorların tavsiye ettiği kurallara sıkı bir şekilde uymamız gerekiyor : kişisel izolasyon, sosyal iletişimde kesintiler. İngiltere’deki tıbbi sistemi gördüm, Avrupa’nın diğer ülkelerine göre salgına karşı hazırlıksızlardı. Rusya’da bu durum daha da kötü.

Anna Peysakhova: Karantina kurallarını ihlal edenlere fiziksel ceza verilmesini onaylayan Kadırov’un hareketlerini nasıl değerlendiriyorsunuz?

Akhmed Zakayev : Canavarca. Salgın yetmezmiş gibi bir de insanları aşağılıyorlar. Bu bir Kafkasyalı için yapılabilecek en kötü şeydir. Rusya’da işleri yoluna koymak için demir bir yumruk var ve Kafkasya’da daha farklı bir perspektif var. Putin, Çeçenya’da diktatoryal bir rejim kurmuş olmasına rağmen son 20 yılda bu durum değişmedi. Eskiden “İslamcı teröristler” vardı, şimdi onların yerini koronavirüsü aldı ve bu virüs halkın, Rusya’nın ve tüm insanlığın düşmanı ilan edildi.

Anna Peysakhova: Çeçenya’daki gençlerin evde kalmaları için ne söyleyebilirsiniz? Karantinaya aldırış etmeksizin dışarıdalar. Ve virüsün odak noktası haline getirdiği cenaze gelenekleri hakkında ne düşünüyorsunuz?

Akhmed Zakayev : Çocuklar, gençler dışarı çıkacaktır. Bu özgürlük ruhu. Daha fazla yasak gelirse, direniş daha da büyük olacaktır. Yaşlı akrabaları gençlere nasihat etmeli ve neden karantinanın gerekli olduğunu onlara izah etmeli. Ancak kendi sağlıklarının ve hatta ebeveynlerinin, dedelerinin ve ninelerinin yaşamlarının onların davranış ve tutumlarına bağlı olduğunu izah edebilirsek burada bir ilerleme sağlanabilir. Yoksa tehdit savurmak bu konuda yardımcı olmayacaktır. Cenaza konusu çoktan çözüldü. Sadece çok yakın akrabalar ve tek bir başsağlığı. Diğerlerinin gelmemesi isteniyor. Çeçenler adetlerini yaşatarak hayat sürer. Sevilen bir kişinin cezanesi bu nedenle çok önemlidir. Bu nedenle cenazeye katılmamak korkaklık ya da ihanet olarak nitelendirilir. Bugün ise durum farklı, olağandan kendimizi geçici bir süre ayırmak zorundayız.